Menu
In 1979 is ‘De Europese vogelrichtlijn’ opgesteld. Een aantal jaar later, in 1992 is ‘De Europese Habitatrichtlijn’ opgesteld. Samen heten deze; De Europese Vogelrichtlijn en Habitatrichtlijn (VHR).
De Europese Unie heeft deze richtlijnen opgesteld om de biologische biodiversiteit in stand te houden. Welke planten, dieren en hun natuurlijke habitats (leefgebieden) beschermt moeten worden door lidstaten van de Europese Unie is te vinden in de bovenstaande richtlijnen.
De Vogelrichtlijn (VR) is specifiek gericht op in het wild levende vogelsoorten. De Habitatrichtlijn (HR) is gericht op dier- en plantensoorten. De richtlijnen zorgen voor gebieds- en soortenbescherming in Europa.
De richtlijn is bedoeld om de biodiversiteit in de Europese Unie te waarborgen door de instandhouding van: natuurlijke habitats, en. wilde flora en fauna.
Meerdere bijlagen zijn opgenomen en te vinden binnen beide richtlijnen waarin overzichten te vinden zijn met alle soorten die binnen deze richtlijnen vallen. ‘Speciale beschermingszones’ zijn aangewezen. Deze speciale beschermingszones worden de bekende ‘Natura 2000-gebieden’ genoemd.
Het uiteindelijke doel is dat deze gebieden samen een coherent Europees ecologisch netwerk gaan vormen waarin de condities binnen de Natura 2000-gebieden te waarborgen door de instandhouding van:
– Natuurlijke habitats, en
– Wilde flora en fauna
Ook zijn er bepaalde doelen om de condities op bepaalde onderdelen te verbeteren.
Het bereiken van een gunstige staat van instandhouding op landelijk niveau is een langdurig proces, dat soms kleine, maar ook wel eens grotere interventies vereist. Het streefdoel is om tegen 2030 een percentage van 30% van het verschil tussen de huidige staat van instandhouding en de gewenste gunstige staat van instandhouding te overbruggen. Dit natuurdoel, zoals uiteengezet in de brief over het Nationaal Programma Landelijke Gebieden (NPLG) van 25 november 2022, fungeert als leidraad voor de gebiedsprogramma’s.
Voor veel soorten en habitattypen is de precieze betekenis van een landelijk gunstige staat van instandhouding nog niet vastgesteld. Om die reden is er voor het NPLG een indicatieve concretisering ontwikkeld voor dit langetermijndoel van de Versterkte Natuurkwaliteit (VHR). Hiermee wordt het doel om 30% van de opgave voor natuurherstel te verwezenlijken nader toegelicht en ingevuld.
Een aanpak op deze schaal is nog nooit eerder voorgekomen. Door deze richtlijnen werd het ‘Natura 2000-netwerk’ het grootste ecologische netwerk ter wereld dat ooit tot stand is gebracht.
Al jaren staat de biodiversiteit in Europa onder druk. De flora en fauna op een duurzame wijze beschermen is daarom hard nodig. Van landsgrenzen trekken planten en dieren zich weinig aan en daarom is het belangrijk om de natuurbescherming in een Europees verband aan te pakken. Dit willen we graag, want zo kunnen we voorkomen dat de natuur in Europa en Nederland steeds meer van hetzelfde wordt. Dat zou serieuze gevolgen hebben voor onze leefomgeving en milieu.
Zo hebben alle EU-lidstaten speciale beschermingszones aangewezen voor specifieke (leefgebieden van) vogel- en plantensoorten.
De uitdagingen die melkveehouders ervaren in en rondom de Natura 2000-gebieden zijn dus richtlijnen die Europees bepaald zijn.
Benieuwd hoe De Vogelrichtlijn en De Habitatrichtlijn eruitzien? Hieronder tref je deze bijlagen.
• De Vogelrichtlijn (79/409/EEG – 1979)
• De Habitatrichtlijn (92/43/EEG – 1992)
